Synergie met het bos
Vlak voor de afgelopen Kerstdagen vertoefden Peter, een cliënt van mij en ik in de Ardennen. Nog geen week daarvoor had het daar flink gesneeuwd en was het heel koud geweest, nu regende het en was de sneeuw ver te zoeken. Glad was het wel nog, een dun bevroren laag over de paden van het bos. We keken gezamenlijk terug op het afgelopen jaar en het proces dat Peter ervaren had, waarvan ik ooggetuige mocht zijn en mij een begeleidende rol was toebedeeld. Peter was diep gegaan, had nagenoeg alle facetten en patronen – en daarmee alle spijlen van zijn kooi – van zijn ‘voormalige’ leven in de ogen gekeken. Hij was veel kwijt geraakt, zo onderweg in dat proces, waardoor zijn toekomst volledig in het ongewisse verkeerde.