Nieuwe stap - 22 mei 2021

Even the longest journey starts with one step

Zo begon ik ruim een jaar geleden met mijn eerste blog bericht. Inmiddels maak ik een flinke reis en heb ik daarvoor, eind 2020, een eerste – nieuwe – stap gezet.
Bedrijfsmatig had ik mezelf nogal in een kooi gezet. Door mijn veelzijdigheid ten toon te spreiden in mijn aanbod, zagen mijn cliënten maar ook ik zelf niet meer waar het mij nu echt om ging. Mijn veelzijdigheid en interesse vind ik erg leuk, en is meteen ook mijn valkuil. Ik zag niet meer wat ik nou het allerleukste vond, mijn kracht zat en had geen focus meer en zo werd mijn veelzijdigheid een valkuil waar ik zelf was ingelopen. Tada, ik had mijn eigen kooi gebouwd en dat wilde ik veranderen.

De natuur, in al haar facetten “zien-horen-voelen-ruiken-proeven“ is mijn tweede natuur. Daar voel ik me thuis en daar kom ik telkens opnieuw bij mijn eigen-wijsheid. Mijn passie voor de natuur en wat de natuur ons vertelt en spiegelt kent zijn weerga niet. Neem daar het sjamanisme in mee dan is de cirkel rond. Sjamanisme is leven volgens de natuur, zoals onze verre voorouders reeds deden en dus juist wijs-heden in pacht hadden die nu, heden ten dagen nog steeds werken. Letterlijk “ down to earth”, niets zweverigs aan.

Om mij heen zie ik heel veel “succesvolle”ondernemers worstelen met het feit dat ze alles hebben en kunnen wat hun hart begeert en toch nog iets missen. Geen of nauwelijks nog passie hebben en hun bedrijf runnen op de automatische piloot. Ze zitten gevangen in hun eigen kooi.
Zo is mijn reis ontstaan, het gegeven van de natuur (met mijn kennis en kunde) en de worstelende succesvolle ondernemer die toe is aan ont-kooien. Ont-kooien is niets minder dan loskomen van gewoontes en patronen, belemmerende overtuigingen en transformeren naar optimale vrijheid in doen en laten, zakelijk en privé. Ja, dat is simpel! Maar: Hoe dan?

Mijn reis begon vorig jaar met “hoe dan?”
In het huidige tijdperk van internet, social media en de marketing eromheen zag ik door de “bomen het bos” niet meer. Totdat mijn oog herhaaldelijk viel op een post van een oude bekende van mij, Jeanne Roefs die zich juist hierin (o.a.) gespecialiseerd had. Ik boekte een kantelgesprek bij haar en ging vervolgens een half jaar traject aan om mijn bedrijf de gewenste nieuwe richting in te laten slaan met de daarbij behorende, voor mij passende, marketing. Na de eerste live-dag met Jeanne smaakte mijn reis naar veel meer. Ik stond te popelen, had energie voor tien en kreeg inzichten en ideeën in overvloed. Jeanne haalde mij door de mallemolen, stemde af op mij en ik vervolgens weer op haar. Synchroniciteit ten top en in overvloed, out-put enorm. Ik realiseerde me gaandeweg deze mooie reis, dat ik met Jeanne goud in handen had. Dat wist ik jaren geleden al, maar moest bij mij nog even rijpen.
Natuurlijk liep ik ook tegen minder leuke dingen aan en tegen weerstand van bepaalde zaken. Zo was het wel de bedoeling dat ik “posten” op social media leuk zou gaan vinden en dat ik een nieuwe website ging bouwen. En daar kwam de weerstand. Huh wat, social media, posten, een nieuwe website?! Daar ga ik maanden over doen, en wat moet ik daar dan op zetten? Mijn vorige website heeft me een half jaar bloed zweet en tranen gekost en was met beleid en zorgvuldigheid gedaan. Een enorme energie-sloper voor mij. Dus mijn belemmerende overtuiging stak de kop op “pfff werken aan een energiesloper”. En toen stagneerde het zaakje, kreeg ik geen letter op die website, zat mijn hoofd ineens vol en kwam er ook geen idee meer. Ondanks mijn wandelingen in de natuur, mediatie en andere tools die ik in mijn rugzak heb. Ik was en bleef het liefste onzichtbaar. En natuurlijk werd ik op alle mogelijke manieren uitgedaagd om naar binnen te gaan. Binnen in mij te kijken wat weerstand opriep. Ik kwam bij de netwerk open coffee van sports en media-INN in Sittard en daar riepen zo ook meteen social media hier en website daar. Overal kwam ik het tegen en vooral had ik de neiging om er tegenin te gaan, te vechten tegen al die (vaak wijze) adviezen. Tjonge wat had ik er een bloedhekel aan en zei telkens eigenwijs “ja dat kan, maar ik ga het anders doen!” Tussendoor had ik ook nog elders een verbouwing te doen en te leiden en zelf alle hens aan dek te hebben. Een mooie gelegenheid om even letterlijk en figuurlijk mijn energielek te ontvluchten.
Echter de wekelijkse coach calls met Jeanne liepen gewoon door, ver weg in de natuur tijdens het wandelen. En daar werd duidelijk wat mijn belemmerende overtuiging was waarom ik liever onzichtbaar bleef. Een aha moment waarvan ik dacht dat ik dat al heel lang geleden had opgelost kwam nu ineens in vol ornaat terug. Ik wilde het perfect doen, was bang om op mijn gezicht te gaan en het “niet goed genoeg” te doen. En dat terwijl ik tijdens de master in coaching van Cruyff, Only Friends in Amsterdam, ervan overtuigd was dat ik “goed ben zoals ik ben”. Ja, ik had al veel opgelost maar ik was nog wat stof vergeten in die ene hoek. Die stof was nu letterlijk en figuurlijk (door de verbouwing in huis) opgewaaid. Dat gaf onrust, koude en de neiging naar controle. Oef het ene inzicht na het andere kreeg ik door. Die verbouwing was letterlijk en figuurlijk waar ik midden in zat, het was de spiegel van mijn innerlijk. En zoals een verbouwing meestal gaat, zijn er onvoorziene zaken en kun je niet alles onder controle houden en zul je je soms moeten overgeven aan dat wat zich aandient, te accepteren en geduld te hebben. Oh ja, zo zat dat! Ik was volledig in mijn valkuil gestapt, of beter gezegd terug in mijn kooi gestapt.
Die kooi lijkt dan heel comfortabel, echter als je eenmaal uit die kooi bent en je je eigen-wijsheid en vrijheid hebt geproefd dan wil je niet meer terug, dan smaakt het naar meer. Jezelf verder ontkooien, op alle vlakken.

De verbouwing kwam tot een einde en zo kwam mijn innerlijke reis tot een hoogtepunt: actie! Ik had mezelf een deadline gesteld die ik samen met Jeanne niet beter had kunnen bedenken dan mijn nieuwe bedrijf op 5 mei 2021 te lanceren. Op nota bene be-vrij-dings-dag!
In een mum van tijd was de website af, had ik diverse posts af voor LinkedIn (ja, echt social media) en Instagram en maakte ik met hulp van mijn dochter meerdere filmpjes waar mijn broer het monteren voor zijn rekening nam. Zo viel alles op zijn plek. Het meest grappige (toeval bestaat niet) is dat ik exact een jaar geleden op bevrijdingsdag een blog schreef met een foto erbij van mezelf in een kooi. Het idee (zaadje-natuur) was toen al geplant! Die kooi, die ik dit jaar van mijn lief cadeau kreeg, is nu mijn “handelsmerk”, mijn marketing tool.

En nee, social media blijf ik een dingetje vinden. Niet meer omdat ik bang ben op mijn gezicht te gaan, maar omdat ik gewoon een “live” mens ben, die het liefst buiten interactie heeft met de ander. Dat is mijn kracht en daar focus ik me op. Dat is mijn vrijheid, het doen zoals ik het wil, wanneer en hoe. Dat mag ik allemaal zelf bepalen. Ik begeleid mijn cliënten in alle liefde en met passie tijdens het ont-kooi traject. Met die intentie krijg ik geheid de juiste ondernemers op mijn pad.

Mijn reis duurt nog voort, want zoals ik al zei, “eens geproefd, smaakt naar meer”………
ont-kooien – vrij-heid.

Schrijven aan mijn boek, in mijn buiten kantoor………